κοινοοίκιο

το

ζωολ. σύνολο τών χιτινωδών οστράκων που εκκρίνουν τα άτομα τών αποικιών τών πτεροβραγχίων σχηματίζοντας έναν σκελετό κοινό με δομή πολύ ποικίλη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. coenecie < coen- (πρβλ. κοινός) + -ecie (πρβλ. οικία)].